Вывучэнне семантычнай дыферэнцыяцыі назваў хатніх і дзікіх жывёл у гаворках Гомельшчыны. Словаўтваральныя лексічны аналіз назваў рыб і птушак ў гаворках Гомельшчыны на матэрыяле Тураўскага слоўніка, іх генетычная характарыстыка і сучаснае вымаўленне.
При низкой оригинальности работы "Назвы жывёл ў гаворках Гомельшчыны на матэрыяле Тураўскага слоўніка", Вы можете повысить уникальность этой работы до 80-100%
Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь Установа адукацыі “Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны” Завочны факультэт Кафедра беларускай мовы Курсавая работа Назвы жывёл ў гаворках Гомельшчыны на матэрыяле Тураўскага слоўніка Выканаўца: студэнтка групы БЗ-41 Аўраменка Святлана Генадзьеўна Навуковы кіраўнік: к.ф.н., дацэнт Багамольнікава Наталля Аляксееўна Гомель 2011 ЗМЕСТ Уводзіны 1. Назвы жывёл у гаворках Гомельшчыны: семантычная дыферэнцыяцыя 1.1 Лексіка, якая абазначае назвы хатніх жывёл 1.2 Лексіка, якая абазначае назвы дзікіх жывёл 1.3 Лексіка, якая абазначае назвы рыб 1.4 Лексіка, якая абазначае назвы птушак 2. Найбольш колькасна прадстаўлена першая група. Як і іншыя нацыянальныя мовы, яна існуе ў дзвюх формах: дыялектнай і літаратурнай. На аснове свайго падабенства яны аб’ядноўваюцца ў тэрытарыяльныя дыялекты, якія ў сукупнасці ўтвараюць дыялектную мову. У дапісьмовы перыяд дыялекты былі адзінай формай зносін. Такім чынам, апелятыўная лексіка называе многія прыметы, прадметы, а “наяўнасць у мове слоў, здольных абазначаць многія прадметы, дазваляе гаворачым выражаць агульныя меркаванні” [7, с.
Вы можете ЗАГРУЗИТЬ и ПОВЫСИТЬ уникальность своей работы
