Апісанне лексіка-семантычнай групы, якая абазначае кухонны та сталовы посуд, яе ўнутраная структура і змест. Назвы сталовага і кухоннага посуду: словаўтварэнне. Галоўныя прынцыпы і этапы дадзенага працэсу, яго сучасны стан і ацэнка далейшых перспектыў.
У даваенны час пачалі выдавацца праца па лінгвагеаграфіі Беларусі (Бузук, 1922) i працы па апісанню беларускіх гаворак (Растаргуеў, 1927; Растаргуеў, 1922), артыкулы Я. Ваўка-Левановіча, П. Бузука, П. Растаргуева і інш., дыялектныя слоўнік Віцебшчыны (Каспяровіч, 1927) i Чэрвеньшчыны (Шатэрнік, 1929), анкеты, праграмы, інструкцыі (1926, 1927, 1931) па збіранню дыялектнага матэрыялу. Вывучэнне дыялекталогіі - вельмі важная задача, бо на дыялектным матэрыяле пабудаваны падмурак беларускай літаратурнай мовы. Для рэалiзацыi пастаўленай мэты даследавання неабходна вырашыць шэраг канкрэтных задач: 1 адзначыць назвы посуду ў гаворках Гомельшчыны; 2 ахарактарызаваць лексіка-семантычны склад выяўленых лексем; 3 вызначыць спосабы ўтварэння і паходжанне назваў посуду. Назвы посуду як аб’ект навуковага даследавання У беларускай народна-дыялектнай мове, якая з’яўляецца крыніцай папаўнення i ўзбагачэння літаратурнай мовы, шырока прадстаўлены розныя лексіка-тэматычныя групы лексікі хатняга ўжытку, сярод якіх ? назвы посуду [6, с. Для наймення шырокай i глыбокай, круглай формы, пасудзіны для яды [4, Т.
Вы можете ЗАГРУЗИТЬ и ПОВЫСИТЬ уникальность своей работы
