Канфесіянальная гісторыя Беларусі - складаная і шматгранная. Канфессiйная сiтуацыя на Беларусi у другой палове XIX - пачатку XX ст. Канфесiйнае заканадауства у дачыненнi да культавага будаунiцтва. Становiшча у будаунiцтве розных культавых будынкау.
Канфессiйная сiтуацыя на Беларусi у другой палове XIX - пачатку XX ст. 3. Пераход тэрыторыі Беларусі ў выніку трох падзелаў Рэчы Паспалітай (1772, 1793, 1795 гг.), дзе пануючым веравызнаннем было каталіцтва, да Расіі, у якой вяршэнствавала праваслаўе, абвастрыў міжканфесіянальныя адносіны. Такім чынам, міжканфесійныя адносіны ў Беларусі ў другой палове XIX - пачатку XX ст. зяўляюцца складовай часткай айчыннай гісторыі. У сярэдзіне - др. палове XIX ст. пытанні гісторыі Беларусі закраналі ў сваіх гістарычных працах С.М. Салаўёў, В.В. Ключеўскі, М.І. Кастамараў. Найбольш выразна адмоўныя рысы такога падыходу адражаны ў даследаванні П.Д. Брянцева Гісторыя Літоўскай дзяржавы з найстаражытных часоў (1889 г.). Па дадзенай тэме ён апублікаваў шмат важных дакументаў, арыгіналы якіх былі згубленыя. Для сучаснага даследчыка шматлікая літаратура XIX - пачатку XX ст. па разгляданай ў дыпломнай працы праблематыцы уяўляе вялікую каштоўнасць, перш за ўсё, як крыніца для вывучэння пануючых у той час поглядаў на гісторыю Беларусі, становішча яе народа ў Расійскай імперыі, ацэнкі сучаснікамі месца асноўных рэлігійных канфесій, і ў першую чаргу праваслаўнай, у грамадска-палітычнай і культурным жыцці краіны. Да таго ж здабыццё Беларуссю нацыянальнай незалежнанасці запатрабавала глыбокага і ўсебаковага вывучэння тых бакоў яе гісторыі, якія раней не разглядаліся наогул. На падставе аналізу архіўных дакументаў і фактычнага матэрыялу, які змяшчаецца ў працах айчыных і замежных даследчыкаў, аўтар прыйшоў да высновы, што ў гэты перыяд вырашальны ўплыў на канфесійную сітуацыю ў рэгіёне аказала польскае паўстанне 1863 года змяненні, связаныя з ім, грамадскія ўзрушэнні у Беларусі і Літве не толькі ўскладнілі міжканфесійныя адносіны, але і прывялі да сурёзнай змены канфесійнай палітыкі і стану асноўных груп вернікаў. Мураў’ёва - заўзятага прыхільніка русіфікатарскай палітыкі ў Паўночна-Заходнім краі. Так, Брянцаў адводзіў М.М.
Вы можете ЗАГРУЗИТЬ и ПОВЫСИТЬ уникальность своей работы
