Вызначэнне месца сатыры і гумару ў сістэме родаў, відаў і жанраў літаратуры. Дыферэнцыяцыя поглядаў даследчыкаў на сатырычны род. Пародыя, эпіграма, працэс станаўлення і развіцця жанру пародыі ў беларускай літаратуры ХХ ст. Парадыйная спадчына Г. Юрчанкі.
Аннотация к работе
Змест Уводзіны Глава І. Вызначэнне месца сатыры і гумару ў сістэме родаў, відаў і жанраў літаратуры 1.1 Дыферэнцыяцыя поглядаў даследчыкаў на сатырычны род Літаратурная пародыя як жанр мастацкай творчасці Асаблвасці развіцця эпіграмы як літаратурнага жанру Глава ІІ. Пародыя і эпіграма ў беларускай літаратуры 2.1 Працэс станаўлення і развіцця жанру пародыі ў беларускай літаратуры ХХ стагоддзя 2.2 Парадыйная спадчына Г. Юрчанкі Заключэнне Спіс літаратуры Уводзіны Дастаткова вялікая колькасць даследчыкаў прысвяцілі свае працы апісанню сутнасці, этапаў станаўлення парадыйнага жанру ў беларускай літаратуры. У гэтай сувязі мэтазгодна назваць некаторыя прозвішчы. Так, даследчык Літвінава Ю. аналізуе рысы сатыры і гумару ў паэтычных творах Уладзіміра Караткевіча (“Сатыра і гумар у паэзіі Уладзіміра Караткевіча”). Адпаведна, перад курсавой работай ставяцца наступныя задачы: Прааналізаваць літаратуразнаўчыя крыніцы, тэмы якіх прысвечаны разгляду пародый і эпіграм беларускай літаратуры; Вызначыць месца сатыры і гумару ў сістэме родаў, відаў і жанраў літаратуры; Ахарактарызаваць літаратурную пародыю як від мастацтва; Апісаць парадыйную спадчыну Г. Юрчанкі. І менавіта гэты факт, на думку аўтара, дазваляе вылучыць сатыру ў асобны род літаратуры.