Расказ пра чалавека, які апынуўся па той бок барыкад, прадставіць крушэнне Расеі праз крах лёсу зусім не горшага яе сына - бліскучага афіцэра, выдатнага навукоўца вярхоўнага кіраўніка Расіі Аляксандра Васільевіча Калчака. Палітычные поглядаў Калчака.
Аннотация к работе
Адмірала Калчака Вярхоунага кірауніка Расіі Аляксандра Васільевіча Калчака, здавалася б, змясціла у сябе усе фатальныя вузлы і парывы расійскай гісторыі. Аляксандр Васільевіч Калчак нарадзіуся у 1873 г. у Пецярбургу на Абухоускі заводзе. У сутыкненнях паміж германофилами і прыхільнікамі арыентацыі на Англію і Францыю пазіцыя Калчака была адназначнай: усе паліталагічныя разлікі паказвалі, што вайна з Германіяй непазбежная і пачнецца яна прыблізна да 1915 Падобная кропка гледжання не здавалася яшчэ у 1907-1908 гг. безумоунай, і, з-за разыходжанняу па гэтым пытанні з марскім міністрам Ваяводскім, Калчак пакінуу штаб і вярнууся да палярным пошукау. Калі стаяць на пасля-довательно дэмакратычных пазіцыях і меркаваць, што у любых умовах, ва усякай сітуацыі усеагульнае выбарчае права забяспечвае найлепшае рашэнне, а кожны іншы палітычны ход есць праява самавольства, тады можна папракнуць Калчака у дыктатарскіх схільнасьцях і у пагардзе воляй выбаршчыкау.З іншага боку, калі мы успомнім, да чаго давяло краіну дэмакратычнае Часовы урад, і прымем да увагі, што выбары 1917 праходзілі у абстаноуцы поунага маральнага раскладання фронту і тылу, пазіцыя Калчака не падасца такой ужо пагібельнай і адназначна аутакратычнай.