Дыялектная лексіка вясковай гаворкі. Фанетычныя і граматычныя асаблівасці мясцовай гаворкі. Лексіка-семантычныя групы дыялектных слоў. Спецыфічныя для гаворкі дыялектныя словы, уласныя імёны, асаблівасці іх функцыянавання. Антрапанімія мясцовай гаворкі.
Аннотация к работе
Словы з вясковай вуліцы ЗМЕСТ Уводзіны 1. Дыялектная лексіка 1.1 Фанетычныя і граматычныя асаблівасці мясцовай гаворкі 1.2 Лексіка-семантычныя групы дыялектных слоў 2. М. А. Даніловіч у дапаможніку “Лінгвістычнае краязнаўства Гродзеншчыны” піша: “Каб мець сістэмнае ўяўленне пра мову, недастаткова засвоіць толькі яе літаратурную разнавіднасць. На гэта звярнуў увагу яшчэ ў першай палове ХІХ ст. французскі вучоны і пісьменнік Шарль Надзье, яму належыць фраза, якая стала крылатай: “Хто не вывучаў уважліва гаворак сваёй мовы, той ведае яе толькі напалову” [2, с.197]. Я вучуся ў сярэдняй школе ў горадзе, а месцажыхарства ў мяне застаецца тым жа: я нарадзілася і жыву ў вёсцы на мяжы двух раёнаў - Лідскага і Воранаўскага. У працэсе даследавання ажыццяўляліся наступныя задачы: запісаць дыялектныя словы, уласныя імёны, адзначыць фанетычныя, граматычныя асаблівасці іх ужывання.