Купалле на Беларусі: агульная характарыстыка свята: генезіс і этымалогія назвы, паходжанне свята, асноўныя абрады і звычаі. Гульнёвыя дзеі: семантыка i сімволіка. Падрыхтоўка і правядзенне свята: творчая заяўка, рэжысерская задума, літаратурны сцэнарый.
Аннотация к работе
ЗМЕСТ купалле абрад літаратурны рэжысёрскай Уводзіны Глава 1. Купалле на Беларусі: агульная характарыстыка свята 1.1 Генезіс і этымалогія назвы Купалле 1.2 Паходжанне свята “Купалле”, асноўныя абрады і звычаі 1.3 Гульнёвыя дзеі Семантыка i сімволіка дзей Глава 2. І натуральная, што ад багоў чакаецца такі ж добры ўдзел у зямным жыцці людзей. Але ўсе ж такі не трэба забываць пра сэнс, які надаваўся рытуалам і абрадам паколькі там і знаходзіцца кладзезь эстэтычных каштоўнасцяў. На сённяшні дзень я лічу асноўнай памылкай большасці арганізатараў - гэта тое, што яны не захоўваюць адну з галоўных жанравых характарыстык народнага свята - масавасць удзелу, і ўвасабляюць Купалле ў форме прадстаўлення. Сваёй працай я хачу ўзнавіць асноўныя асаблівасці правядзення асобных рытуалаў і абрадаў, характырных менавіта Барысаўскаму краю, і нарэшце здейсніць трансфармацыю свята Купалля на Барысаўшчыні. Найбольш агульнымі элементамі свята, якія сустракаюць амаль што ва ўсіх народаў урамках Іванава дня, з’яўляюцца: распальванне на ўзвышшах рытуальных вогнішчаў; звычаі, звязаныя з вадой (купанне ў рацэ, умыванне расой, качанне па расістай траве, якой прыпісвалася ачышчальная і гаючая сіла); наданне магічнай сілы раслінам, якія збіралі ў гэты вечар; пошукі кветкі папараці, якой прыпісвалі ахоўную моц; эратычныя элементы (варажба з вянкамі, скокі праз вогнішча) Гіпотыза этымалогіі тэрміна “Купала”: 1) “купель” (ад грэч.), хрысціцель (Ф. Бандке, М. Кастамараў); 2) “купацца” (А. Цярэшачка, Я. Карскі); 3) “ярыцца, злавацца, ускіпаць” (Ф. Буслаў, А. Афанасьеў, П. Бяссонаў, А. Патабня); 4) “кіпець, гарэць, тлець” (І. Дуброўскі, В. Мартынаў, В. Іваноў, В. Топараў); 5) “савакупляцца” (П. А на Купалу Рана сонца йграла, На добрыя гады, На цеплыя восы, На хлебы-ўраджаі..