Пейзажныя вершы-замалёўкі Багдановіча. Суадносіны рацыянальнага і інтуітыўнага ў паэзіі Максіма. Сімвалізм канца XIX - пачатку XX ст. Пейзажныя вершы паэта. Максім Багдановіч як глыбокі, тонкі лірык. Эміграцкая песня як адзін з лепшых вершаў паэта.
Аннотация к работе
МАКСІМ БАГДАНОВІЧ І НАРОДНАЯ ПАЭЗІЯ Максіму Багдановічу (1891-1917) належыць у беларускай літаратуры асаблівае месца. I не толькі таму, што жывучы па-за межамі Беларусі, пазбаўлены яе моўнага, культурнага, бытавога асяроддзя, ён стаў адным з выдатнейшых беларускіх паэтаў. Як паэт Максім Багдановіч перш за ўсё адметны тым, што прывіў беларускай літаратуры яшчэ вышэйшыя эстэтычныя якасці, якіх яна дасюль мела няшмат: светаадчуванне інтэлігент-нага чалавека, побач з калекгыўна-грамадскай эмоцыяй (пераважна ў творах фальклорнага складу) паглыблялася эмоцыя аса-бістая, шырэй выяўлялася індывідуальнае багацце свету ўнутранага жыцця чалавека, шматіраннасць яго адчуванняў. Да яго амаль не было ў беларускай літаратуры лірыкі любоўнай, філасофскай 3 іх «вечнымі» матывамі і «праклягымі» пытаннямі. М. Багдановіч прыйшоў у беларускую літаратуру, калі ў ёй уладарылі паэты магутнага даравання - Янка Купала і Якуб Колас. Ен іх вучань. Але былі ў Багдановіча і іншыя настаўнікі, якія, магчыма, уплывалі на яго нават больш, чым славутыя беларускія паэты. У ёй мала матываў сацыяльнай барацьбы. Паэт як бы шукае непераходзячыя, вечныя каштоўнасці і знаходзіць іх у яшчэ болын літаратурна-культурным узвышэнні і апяванні роднай Беларусі, яе народа. М. Багдановіча, 25), у доме Каракозава, дзе змяшчалася тады 1-е прыходскае вучылішча і настаўніцкая кватэра Ддама Ягоравіча. Гэта мела на паэта значны ўплыў.