Апісанне крыніц магдэбургскага права. Параўнанне нормаў прывілеяў на магдэбургскае права ў Полацку 1498 і Мінску 1499. Асаблівасці структуры і кампетэнцыя органаў кіравання ў гарадах з Магдэбургскім правам. Характарыстыка прававога становішча мяшчан.
Аннотация к работе
Параўнаць нормы прывілеяў на магдэбургскае права Полацку 1498 г. і Мінску 1499г. Магдэбургскае права (па-нямецку: Magdeburger Recht), а таксама Майдэборскае права - адна з найбольш вядомых сыстэмаў мескага (гарадзкога) права. У часы Сярэднявечча беларускія гарады былі цэнтрамі рамяства, гандлю, культуры, адміністрацыі ды абарончымі збудаваннямі. Першымі ў Беларусі магдэбургскае права ўвялі Вільня (1387 год) і Берасце (1390 год). Тараноўскі пісаў што крыніцамі магдэбургскага права ў ВКЛ у XVI-XVII стст. былі пераважна перапрацоўкі польскіх юрыстаў Барталамея Гроіцкага (1556, 1558, 1559, 1567), Паўла Шчэрбіча (1581) і Яскера (1602), а ў якасці субсідыярных крыніц права ў гарадах прымаліся ранейшыя нормы звычаёвага права і земскае права (Статуты ВКЛ).