Абвастрэнне сітуацыі ў Інфлянтах і пачатак Інфлянцкай вайны. Баявыя дзеянні на тэрыторыі Беларусі. Першы і другі перыяд вайны. Перамір"е як паражэнне Івана IV. Вынікам Лівонскай вайны на Беларусі было далейшае ўмацаванне пазіцый польскіх феадалаў.
Аннотация к работе
Жыгімонт Аугуст пачау праяуляць пільную зацікауленасць справамі у Інфлянтах з 1552 г. Аднак Жыгімонт Аугуст адмовіу Інфлянтам у дапамозе, параіушы заключыць з Масквой пагадненне на любых умовах да 1562 г., а гэта значыць да сканчэння тэрміну літоуска-маскоускага перамір"я. Акцэнтавалася увага Івана IV на недапушчэнне"хрысціянскага кровапраліцця", і на кроуныя сувязях Жыгімонта Аугуста з рыжскім архіепіспам Вільгельмам, што давала яму nравы заступіцца за Інфлянтау. Справа па цячэнні Дзвіны утваралася Задзвінскае герцагства, якое фармальна належала Жыгімонту Аугусту як вярхоунаму валадару. Гэта ігнараванне літоускім бокам царскага тытула Івана Грознага, сутыкненне інтарэсау у Інфлянтах і нацкоуванне крымскіх татар на Маскоускую дзяржаву, што засведчыу перахоп лістоу Жыгімонта Аугуста у Крым.