Рэч Паспалітая як канстытуцыйная, саслоўная манархія на чале з выбарным каралём. Месца, якое адводзілася Вялікаму княству Літоўскаму ў Рэчы Паспалітай. Барацьба паміж каталіцызмам і праваслаўем, закрыццё праваслаўных цэркваў, перадача манастыроў уніятам.
Аннотация к работе
Напярэдадні Люблінскай уніі Жыгімонт II Аугуст абяцау дапамогу у вайне, але пасля уніі не спяшауся выканаць абяцанне. Неузабаве юрыдычна было скасавана і патрабаванне Люблінскай уніі збіраць каронны сейм толькі у Полыпчы (у Кароне, адгэтуль і назва - "каронны"), У 1673 г. сейм ухваліу пастанову: кожны трэці сейм збіраць не у Кароне, "а у Вялікім княстве Літоускім у горадзе Гродне", за выключэннем сеймау у час міжкаралеуя. Жыгімонт III Ваза у 1590 г. зрабіу спробу правесці кадравую палітыку у духу Люблінскай уніі. Наступны кароль, Жыгімонт III Ваза (1587 - 1632), як вядома, з"яуляуся выхаванцам езуітау. Асабліва на глебе уніі завіхауся П.Скарга.