Актывізацыя кнігавыдавецкай справы ў Беларусі. Адсутнасць беларускамоўнай перыёдыкі. Характэрныя штрыхі беларускай літаратуры пачатку XX ст. Вытокі светаўспрымання аўтара Ад-вечнай песні. Унутраная логіка развіцця беларускага крытычнай думкі.
Аннотация к работе
У кнізе С. Б. Ліндэ «Аб статуце Літоўскім» (1816, Варшава) аналізуюцца розныя рэдакцыі помніка, яго мова, якую даследчык называе беларускай. Р. Друцкі-Падбярэскі ва ўступным артыкуле да 1-га тома кнігі Я. Баршчэўскага «Шляхціц Завальня» (1844) зрабіў агляд беларускай літаратуры. А. I такі матэрыял паступова пачынаў зяўляцца на старонках газет і часопісаў. Гэта значыць Купала і Колас, Багдановіч і Гарун сродкамі паэтычнай мовы рабілі справу, якую павінна была рабіць уласна літаратурная крытыка, закліканая дапамагчы са-маўсведамленню літаратуры. Яся-новіча (С. Палуяна) «Беларуская літаратура ў 1909 гаду», яго ж «Лісты з Украіны», яшчэ адна рэцэнзія В. С.