Асаблівасці мастацкай рэпрэзентацыі жаночых вобразаў у беларускай прозе другой паловы XX ст. (на прыкладзе творчасці І. Мележа, В. Быкава) - Дипломная работа
Канцэптуалізацыя вобраза жанчыны ў літаратуры другой паловы ХХ стагоддзя. Жаночы характар у творчасці І. Мележа. Вобраз беларускай жанчыны ў апавяданнях і аповесцях І. Мележа. Канцэптуалізацыя вобраза жанчыны ў раманах Палескай хронікі І. Мележа.
Аннотация к работе
РЭФЕРАТ Асаблівасці мастацкай рэпрэзентацыі жаночых вобразаў у беларускай прозе другой паловы ХХ ст. (на прыкладзе творчасці І. Мележа, В. Быкава) Ключавыя словы: жаночы вобраз, мастацкая рэпрэзентацыя, мастацкая проза, хрысціянскае светабачанне, тыпалогія вобразаў. У дыпломным даследаванні акрэсліваюцца вытокі фемінісцкіх ідэй у беларускай літаратуры, на аснове аналізу творчасці пісьменнікаў ваеннага і пасляваеннага пакалення разглядаецца інтэрпрэтацыя жаночага вобраза ў літаратуры другой паловы ХХ ст., даецца аналіз рэпрэзентацыі жаночай субектыўнасці ў прозе класікаў нацыянальнай літаратуры (І. Мележа, В. Быкава), робіцца спроба тыпалагічнай класіфікацыі жаночых вобразаў. ЗМЕСТ РЭФЕРАТ ЗМЕСТ УВОДЗІНЫ Глава І. Семантыка жаночых вобразаў у беларускай прозе 1940- - 1990-х гадоў 1.1 Канцэптуалізацыя вобраза жанчыны ў літаратуры другой паловы ХХ стагоддзя 1.2 Жаночы характар у творчасці І. Мележа 1.2.1 Вобраз беларускай жанчыны ў апавяданнях і аповесцях І. Мележа 1.2.2 Канцэптуалізацыя вобраза жанчыны ў раманах “Палескай хронікі” І. Мележа 1.3 Маральны выбар: жанчына-гераіня і жанчына-ахвяра ў прозе В. Быкава 1.3.1 Вобраз жанчыны-гераіні ў прозе В. Быкава як носьбіткі лепшых нацыянальных духоўных якасцяў 1.3.2 Вобразы жанчын-ахвяр, жанчын-здрадніц у прозе В. Быкава як заложніц войнаў і таталітарных сістэм ЗАКЛЮЧЭННЕ СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ УВОДЗІНЫ Беларуская літаратура на працягу ХХ ст. перажыла істотныя змены. Як на пачатку, так і напрыканцы ХХ ст. беларускае грамадства перажывала перыяд разняволення пасля доўгага нацыянальнага і сацыяльнага ўціску. Гэта спрыяе пашырэнню кола інтэрпрэтацый вобраза жанчыны ў т.зв. У постмадэрнісцкім кантэксце з’яўляюцца творы славянскай жаночай прозы: А. Літаратура 1920 - 1930-х гг. пад уплывам грамадскіх змен стварыла абагульнены станоўчы вобраз савецкай - “новай” - жанчыны, “які не з’яўляецца лагічным працягам заяўленага раней каларытнага і адметнага вобраза беларускі ў літаратуры 1905 - першай паловы 1920-х гг.,” - слушна адзначыла І. Воюш [32, с. Так, у творчасці В. Быкава пераасэнсоўваецца вобраз жанчыны 1930 - 1940-х гг. Бачарова [7], Ю. Лотмана [45], а таксама на работы беларускіх літаратуразнаўцаў А. Адамовіча [1], С. Андраюка [2, 3], Дз. Яна рашаецца накарміць палонных - уцекачоў з фашысцкага канцлагера - і прымае пакаранне разам з імі. І ўсё ж чалавечнасць перамагае, і муж адпраўляе Наталю па дзяўчынку. Тэме драматычнага лёсу беларускай жанчыны-маці ў неспакойным свеце прысвечана апавяданне С.