Фігура Гітлера, якая абяднала гэтак многія тэндэнцыі часу. Сучасная місія рэйха. Парадокс зявы Гітлера: абарона пачуцці парадку і аўтарытэту перад тварам ўзыходзячай эпохі дэмакратыі эмансіпацыяй і распадам нацыянальнай і расавай ідэнтычнасці.
Аннотация к работе
Пасля нямецкі народ вытрымаў напалеонаўскія вайны, вызваленчыя вайны, ён вытрымаў нават сусветную вайну, нават рэвалюцыю - і мяне ён таксама вытрымае!» Амаль без пераходу, нібы адно імгненне змяніла іншае, са смерцю Гітлера і капітуляцыяй знік і нацыянал-сацыялізм, як быццам ён быў усяго толькі рухам, станам апянення і катастрофай, якую ён жа і спарадзіў. У такім святле яшчэ раз вымалёўваецца ролю і значэнне Гітлера ў адносінах да навакольных яго сілах: існаваў гіганцкі, неўпарадкаванай патэнцыял агрэсіўнасці, страху, самааддачы і эгаізму, які ляжаў у спакоі і тых, каму толькі ў тым, каб нейкае ўладнае зява абудзіла, сфакусаваныя і выкарыстала яго; гэтай зяве быў абавязаны той патэнцыял сваёй ударнай сілай, з ім святкаваў ён свае каласальныя перамогі, але з ім жа разам ён і паваліўся. Яго экстрэмізм адпавядаў той унутранай дыстанцыі, якія ён захоўваў у адносінах да ўсіх сілах. І менавіта такім чынам, з абстрагаваным бесклапотнасцю, ішоў ён на ажыццяўленне сваіх задум. Хоць трэцяя пазіцыя, да якой імкнуўся Гітлер, і павінна была захапіць ўвесь кантынент, але яе энергетычным ядром павінна была быць Германія: сучасная місія рэйха заключалася ў тым, каб даць стомленай Еўропе новыя стымулы і выкарыстоўваць яе як рэзервуар сіл для сусветнага панавання Германіі.